Fellow Travelers 1. Sezon 8. Bölüm

Dizi çok güzel işlenmiş genel olarak o zamanlar, toplum baskısı, insanların ikiyüzlülüğü, edilen mücadeleler ve dahası. Başından belliydi böyle biteceği ama hikayelerini baştan sona izlemek çok zevkliydi. Tim in tek hatası hawk ı sevmekti ve o da farkındaydı bunun ama kabullenmişti bir şekilde, cesur yaşayıp cesur öldü, hawk tam tersiydi ama. Her şeye sahip olmaya çalışıp her şeyi kaybeden bir adam hawk. Hatırladığınızda acı bir tebessüm bırakacak türdendi dizi, geçmiş olsun dostlar

Alttaki yorum o kadar haklı ki. Özet geçmek gerekirse korkak bir adamın hikayesini izledik. Bence ilk dört bölüm çok iyiydi. Böyle devam etse daha iyi olurdu diye düşünüyorum. Karmaşık veya toktik ilişkileri hiç sevmem. Hawk'ı da hiç sevmedim ama hikayeleri güzeldi.

Hawk sonda dediğini yıllar önce diyebilseydi bambaşka hikayeleri olurdu. Skippy dinini tanrısını ve inancını onun için feda etmeye hazırdı. Fakat o parasını itibarını ve toplumun aile baskını tercih etti. Diğerleri o zamanlar yapabildiyse o da yapardı. Adam daha Tim ölünce dile getirebildi aşkını. Tim bu hikayedeki en enayi ama en cesaretli karakterdi. O zamanlar bulabileceği en cesaretsiz adama aşık olması tek hatasıydı.

öncelikle tüm izleyenlere acil şifalar diliyorum zira iyileşmemiz vakit alacak. başarıyla işlenmiş, çok derin bir öykü bu. her geçen bölüm bağların kuvveti, duyguların dozu arta arta geldik başından sonu belli finale. izleyeli iki gün oldu ve ben hala dayak yemiş gibi hissediyorum. 8. bölüm itibarıyla hawk'a kızma hakkım olup olmadığını bile bilmiyorum artık çünkü bu insanlar kasten mahvedildi. mücalede gücü ve becerisi yok diye çemkiremeyiz ki kimseye. kaybolanlar olduğu gibi çıkan da en sağlam versiyonuyla çıktı tabii bu kavgadan. tim gibi. hawk'un skippy boy'u olarak tanıdık fakat daha o zamandan kapı gibiydi. yıllar kalınlaştırdı derisini, "erkek" yaptı o çocuğu. ama o ölürken dahi hawk'un aynı kapı gibi, kendinden ödün vermemiş skippy'siydi. bu adanmışlıkla sevilmeyi dilerim herkese. gönlümüzce sevdiğimiz, sevildiğimiz, insanca günlerimiz olsun.

Ikisinin o inanilmaz aski ve Tim'in hayatinin son anlarinda bile bas kaldirmasi...Kesinlikle en sevdigim karakter olmakla birlikte buna vesile olan aska da hayata da korkusunun olmayisiydi. Dizi tek kelimeyle kusursuzdu. Oyunculuklar, senaryo, mekanlar hatta kostumlere kadar icinde bulundugu o 'gay dizi' piyasasini solladigini ilk bolumden anlamistim. izlemeye devam ettim, sonunu bile bile bunu kendime yaptim, simdi terapiye ihtiyacim var : )