The Ark 2. Sezon 9. Bölüm

ney Ian var yerini doldurucaktır diye umut ederek devam

gerilim ve seçilimin bol oldupu bir bölüm olmuş. muhtemelen ian donör olacak kardeşine

Kaptanın son dakikalardaki dokunaklığı ve gerçekçi oyunculuğu çok etkileyiciydi. Lane..... Cidden yürek acıtan bir kayıp oldu... (Kendi kendime dedim tabi: Bu kadının mı oyunculuğunu beğenmiyorsunuz?! Yuh yani, Allah layığınızı versin!)

26:56 İşte tam da bu tarzdaki sahnelerden bahsediyorum. Bu sahne bir aksiyon sahnesi mi? Hayır ama kesinlikle en az harika bir aksiyon sahnesi kadar hatta belki çok daha fazla zihinsel olarak tatmin edici, etkileyici ve heyecan verici, özgün ve sürükleyici. Şu kararlı tavra ve idealistliğe, fedakarlığa ve asla tereddüt etmeyen sarsılmaz cesarete ve sağlam bir oyunculukta vücut buluşuna bir bakın.

Ve 09:05 işte bu sahnede de "Gemideki herkesin hayatını düşünmemiz gerekiyor" diyen kişiye net ve kesin bir dille "Bu Eva'nın seçimi olmalı!" diye harika bir şekilde cevap veren kaptanın muhteşem bir idealist hayat kaidesini bizlere öğretiş şekline bakın. Evet, "Çoğunluğun hayatı için azınlık hatta bir kişi bile feda edilmez. Edilse, cinayettir. Hak, haktır, aza çoğa bakılmaz. Eğer o kişi razı olsa ve kendini feda etse, o başka meseledir." kaidesinin (ki tamamen İslami ve Kur’ani bir kaidedir) ifade ettiği anlam, daha başka nasıl bir senaryo ve kurgu ile bu kadar güzel ve anlamlı işlenebilirdi? Aynı zamanda bu sahneyle beraber 6 milyar insanı, insanlığın devamı için onların onayı ve haberi olmadan pervasızca ve doğru yaptığını düşünerek feda etmeye teşebbüs edenlerin uğursuz ve hatalı yaklaşımlarının sorgulanması.... İşte bu diziyi bu tarz içeriklerden dolayı seviyorum. Bu anlamda Star Trek'le paralel giden bir çizgisi var. Erdemler ve idealist tavırlar dizide önemli bir yer teşkil ediyor. Elbette bunun dışında gayet özgün bilim-kurgu senaryoları da mevcut.

Başka bir yorumumda şöyle demiştim: (yukarıda bahsettiğim hadiseler, aşağıdaki tespite somut örnekler oldu)

“Bazılarının yavaş ve sıkıcı bulması, belki de herşeyi fiziksel aksiyondan ibaret saymak ve beklentisini sırf o noktaya odaklamaktan kaynaklanabilir. Halbuki heyecan, keyif ve sürükleyicilik veren daha başka ve farklı duygusal, zihinsel çok heyecanlar var. Keyif ve sürükleyiciliği asıl onlar veriyor ve ben de yüzden sıkılmıyorum. Bu unsurlar umrunuzda değise veya onları algılayamıyor veya onlar size bir mana ifade etmiyor ve önemsemiyorsanız elbette sıkılırsınız. Çünkü tek boyutlu bir deneyim elbette boşluk ve sıkıntı hatta usanç oluşturur. Halbuki burada çok boyutlu bir deneyim mevcut.”