Twilight of the Gods (2024)

Bu animasyonu beğenmeyen mit sevmiyodur.

İlk ve son bölümlerden itibaren Zack Snyder'ın hikayeye dokunuşunu hissedebiliyorsunuz: karakterlerini ciddiye alan, onlara baştan sona ilahi bir önem veren ve final bölümünde sembolik bir anlam yükleyen ciddi bir hikaye. Her zaman iyi olarak görülen Tanrıları Antagonist gibi göstererek İskandinav mitolojisine yapılan bu imayı gerçekten takdir ediyorum. Dizi bize varlığından haberdar olmadığım yeni karakterler göstermeye özen gösteriyor. Ne yazık ki, biraz ekşi bir tat bırakan, belki “You Can't Win 'Em All 1970” hissi veren, ancak ritmi kaybeden diğer olay örgüleriyle kayıp bir anlatıdan kaçış yok.

Thor'un kötü adam olduğunu görmek, uzun zamandır gördüğümüz hiçbir şeye benzemeyen hoş bir sürpriz. Karakterler güçlü: Leif ve Sigrid klasik motivasyonlara sahip güçlü savaşçılar. Loki çok karizmatik ve yaramaz bir yanı var. Ancak, diğer karakterlerin karakterizasyonu daha önce pek çok kez görülmüş olsa da, kendilerine has anları var.

Zack Snyder bize inanılmaz filmler sundu ve seride de aynı şeyi yapıyor: “Twilight of the Gods ” diğer dizilerde yeterince keşfedilmemiş şiddet dolu bir evrenle hoş bir sürpriz. Hatta biraz Game of Thrones havası da var fakat yine de güçlü karakterleri ve özgün sanatsal yönetimi sayesinde izlemesi çok şaşırtıcı ve güzel. İlk bölüm hala en iyisi, son üç bölüm güçlü, epik anlar sunuyor, ancak ortada belirli bir zayıflık var. Yine de çok hoş bir sürpriz.

zaman kaybi

bu zack snyder i nasıl hala yönetmen koltugna oturtuyolar anlamış deglim