Uysallar (2022)

İlk defa Haluk Bilginer'i izlerken sıkıldım fakat senaryo ve oyunculuklar güzel. Ailenin ve aile içi iletişim eksikliğinin çocuklara ve ebeveynlere ne kadar zarar verdiği net bir şekilde anlatılıyor. Oktay'ın ve Nil'in bastırılmış duyguları,istekleri ve bunları yaparken birbirlerinden haberdar olmamaları beni çok endişelendirdi ve ürküttü. Düşünsenize biriyle evleniyorsunuz ve onun aslında başka bir hayatı olduğunu, farklı beklentiler içinde olduğunu bilmiyorsunuz.

final sahnesi çok iyi değil ama dizi oldukça iyi başlıyor . 4 ve 5 bölümler çok daha iyi .

ilk ciktiginda izlemistim konusu olay akisi falan cok ilgi cekici punk da cokseverim beni baya sarmisti izleyin

Boğa Boğa'nın fragmanını izledim ve "ben bu tarzı çok iyi biliyorum" diyerek senarist ve yönetmeni tasdikleyip bu yorumu yazıyorum. Günday&Saylak'tan yeni bir dizi daha geliyor! 21 Nisan..

punk kültürüne ilginiz ve hakimiyetiniz yoksa izlemenizi önermem

Finalin tam bir sona kavuşmaması ve seyirciye bırakması güzeldi bence diziye uymuş ama yine de 2.sezon gelmesini isterim

Değişik bir diziydi kendini izlettiriyor ama sonu beni tatmin etmedi umarım 2.sezon gelir .

arkadaşlar dizi gerçek bir dram türünde dizi. Herkes sevmez ben sevmedim misal. Oyuncu kadrosu şahane, anlatılmak istenen mesaj çok manidar hoş ama aşşşırı yavaş ben yoruldum izlerken. hep bir umut sonraki bölümde aradım bir aksiyon bişe ama yok sürüklemiyor. Çarpıkilişkiler içinde bulunan iletişimsizlikve anlayışsızlık yüzünden bütün gibi gözüken ama dağılmış bir aile tablosu çıkıyor önümüze. ece karakteri dışında herkes delirmiş. Aslında günümüz dünyasını güzelözetlenmiş amadediğim gibi hitap ettiği kitle çok az ve ben onlardan biri değilim. puanım 3 ve evet 10 üzerinden

yorumlara bakınca izlenecek bir dizi ve kaliteli olduğunu düşünüyorum ama o verdiği mesajları yakalayamayacak kadar kafam dolu olduğu için ileriki günlerde izleyeceğim galiba.

herkese hitap etmeyecek bir dizi olumsuz eleştiride bulunanların sebebi muhtemelen sembolik dili anlamamış olmalarından dolayıdır. hakan günday'ın romanlarına hakimseniz bu dizinin nasıl inceden mesaj verdiğini anlarsınız muhtemelen, ben çok beğendim; detayları inceleyerek izlemenizi öğrenirim.
bkz: zincir, hapishane, özgürlük vurgusu vs.

herkese hitap edebilecek bir dizi değil,çok mesaj veriliyor dizide bunları anlamayanlar zaten sıkıcı der geçer.

herkese hitap eden bi dizi değil. ben şahsen beğendim ama çok başarılı olduğu da söylenemez. ülkemizden böyle farklı içeriklerin çıkması güzel bir şey tabi.

Türk yapımı bir diziye göre oldukça iyi. Dizi sektörümüzde gelişme var. Zor beğenen biri olarak ben diziyi beğendim ve izlerken nadiren sıkıldım. Pek özgün bir konusu olmasa da vakit geçirmek için izlenebilir.

Güzel dizi

göz atalım bi bu siteyi seviyorum

haluk bilginer e boktan bi rol vermişler

Bakalım bi'

güzeldi

hakan günday döktürmüş

murat sonerin videosunu yarida birakip izlemeye geldim uzun zamandir turk dizisi izlemiyordum hadi bakalimm

O kadar iyi ki bu yüzden herkese hitap edebilecek bir dizi değil asla.

en başında izlemek beni çok yordu. ilk 2 bölümü sürüne sürüne izledim ama hakan günday için devam edip kendimi dizinin akışına bırakınca kalan bölümleri bir günde bitirdim. uysalların psikolojik durumları kameraya çok iyi yansıtılmış. umarım 2.sezon bir an önce gelir. halen merak ettiğim çok fazla şey var.

Murat Soner vidyosu izledikten sonra izleyesim geldi.

Her biri ortalama 45 dakikalık 8 bölümden oluşan bir Netflix dizisi Uysallar. Mimar bir adam, eşi, iki çocuğu ve babası. Ekonomik olarak üst düzey gelire sahip görünüyorlar, sanki mutlu olmak için her şeyleri varmış gibi ama işin iç yüzü öyle değil. Hepsinin diğer aile bireylerinden sakladıkları sırlar var ve hepsi sahip olduğu hayatı yeni tanıştığı insanlara farklı şekilde anlatıyorlar. Bu yönüyle Azizler filmine benzettim.

Oyunculuklar olukça iyi ama senaryo maalesef tatmin edici değil. Senaryoda söylem olarak her şeyden bahsedelim, sosyal konulara da değinelim denmiş ama bu da insanı izlerken boğuyor. Merak etiğim için seyrettim ama maalesef bende hayal kırıklığı yarattı.

Bu arada bir çok önemli soru cevap bulamazken sonu da havada kaldı. Anlaşılan 2.sezon düşünülüyor.

bence coookkk guzeelll

bunlar nasıl yorumlar direk soğudum diziden lan ön yargımı kırarak izlemeye başlıyorum yaaaa hakkkkkkk

iyi ama psikolojim falan kalmadı

Bu yorum diziyi izledikten sonraki yorumumdur ve ağır spoiler içermektedir. Henüz izlemeden bu yorumu açtıysan tekrar bir uyarı mahiyetindeki giriş cümlesidir. Birkaç yorum aşağıda izlemeden önce yazdığım non-spoiler yorumum mevcuttur.

Evet, sisten (ya da hava kirliliği mi demeliydim?) başlamak istiyorum. Bir metafor olarak kullanıldığını düşündüğüm, dizideki şehri etkisi altına alan sis; birinci bölümden son bölüme kadar varlığının sık sık ikrar edilmesi bir yana kademeli bir şekilde kendisini de görebildiğimiz bir unsurdu. Nitekim her bir karakterin kendi hayatlarındaki yalanları ve sırları bölüm bölüm iyice kördüğüm olurken, bir müddet sonra tıpkı yeryüzünü basan bir sis gibi önlerini dahi göremeyecek kadar onları kör etmişti.

Şahsına münhasır bir şekilde yazılan tüm karakterlerin tek bir ortak noktası vardı; yalanlarının ve sırlarının gün yüzüne çıkacak olması gerçeğinin onlara verdiği rahatsızlık duygusu.. ve tüm bu sırlara ortam yaratan birbirinden farklı baskılar. Sigmund Freud'un "İfade edilmemiş duygular asla ölmez; sadece diri diri gömülür ve sonradan daha korkunç şekillerde tezahür ederler." cümlesi, dizideki tüm karakterlerin içinde bulunduğu durumu anlatır cinsten.

Oktay, çocukluğunda anne ve babasının kavgalarını duymamak için taktığı kulaklıkla birlikle tanıştığı Punk hayatı; babasının kısıtlamaları yüzünden yarım bırakmıştı. Aradan onca zaman geçti, başarılı bir mimar oldu, dışarıdan bakıldığında içinde bulunduğu sistemde en iyi yaşantıya sahip olan insandı. Ancak bunca başarıya rağmen mutlu değildi. Gençlik yıllarında karşı karşıya olduğu sistemin şimdi müdavim bir parçası olduğu gerçeğiyle birlikte eskiden onu yaşadığı hayattan uzaklaştıran ve mutlu eden ancak yarım bırakmak zorunda olduğu Punk hayata Zeigarnik Etkisi (insanların bölünmüş/kesilmiş eylemleri, tamamlanmış eylemlere göre daha net hatırlaması) ile geri dönme isteği, evi terk etmekten daha evlaydı. Ancak her şey ne planladığı gibi ne de eskisi gibiydi. Aradan akıp geçen uzun yıllar, onun gibileri de alıp götürmüştü. Gençlik yıllarında Ankara'da bıraktıklarını, Anakara'da bir nebze de olsa kendince bulduğunda, Mert'in bu sırra yanlış bir şekilde vakıf olmasıyla, kaçarak ardında bıraktığı tüm hayatı da peşinden gelmişti. İşi, eşi ve tüm problemleri..
Nil, evlilik ve çocuk derken uzun yıllar önce bırakmak zorunda olduğu kurumsal hayat için çıktığı yolda yalan silsilesinin içinde bulmuştu kendini. Onun da kendince bir sebebi vardı elbet ancak eş olarak birbirlerinin eski hayatlarından ve iç dünyalarından habersiz olan çiftin yokuş yukarı evliliği için mi yaşamak isteği kurumsal hayatı terk etmişti? Geri dönmeliydi, en baştan hatta zamanı bile telafi etmek için yüzünden başlamalıydı. Nil Suat'a karşı sadece kendisi adına konuşmuş olsa da tüm karakterlerin ruh hali adına bir katharsis yaşadığında aklının ruhunun bedeninin bir arada olmadığını söylerken kast ettiği diyalektik durumun çıkışında Freud'un dediği olasıydı: "İnsanlar yavaş yavaş inanmamayı, güvenmemeyi, sevmemeyi, kronik şüpheci olmayı öğrenir. Bu gerçekleştiğinde, artık ne yazık ki çok geçtir. İnsanların tecrübe dediği şey budur. Kalbiyle bağlantısını kaybetmiş bir insana tecrübeli denir." Tüm karakterler dayatılmış olan sistemde tecrübeye erişmek için kalbiyle bağlantısını kaybetmeye çalışıyordu.
Ege, içinde bulunduğu sisteme bakış açısı ve ruh haliyle bir zamanlar babasının da kendisiyle aynı yaştaki haliyle aynı duyguları yaşıyordu. Her şey kısır döngülü bir sistemin içindeydi. Babasının yazısına özenerek oluşturduğu kendi el yazısıyla şimdi nasıl ayırt edeceklerdi onu bu kıt ve tıpatıp aynı olan sistemin içinde? Elleriyle yazdıklarını babası açmaya dahi tenezzül etmezken.. Evet belki babası gibi bir askerin oğlu değildi, Oktay gibi askeri bir istibdatın altında boğulmamıştı ama okunmadan yaktığı defterinin küllerini sise doğru çatıdan savurmak için aşındırdığı o havuzda, şişirme notlarla yükselen kulelerin rezidans hayatının buhranında boğulmuştu. Ve tüm bu bildiklerini, tecrübelerini kardeşine aktarmalıydı.
Ece, belki de dizideki hayata gerçekten nasıl bakılması gerektiğinin bir tezahürüydü. Ve onu çocukça masumiyetiyle gerçekleştirdiği için hiç kale alınmadı.
Yağmur, uğradığı mobbingle birlikte yaşadığı psikolojik sorunların yakın çevresindeki insanların kendisine daha anlayışlı yaklaşmasını sağladığını fark ettiği için bilinçli bir şekilde sorunlarını sürdürmeye devam ederek iyileşmeye direniyordu. Ki bu yaptığı şey ona ikincil kazançlar sağlıyordu. Her defasında devamlı olarak anlattığı şeyler birer zihin istifrasıydı ancak biz onu bir şeyler üzerine bıkkınlıkla konuşur buluyorduk.
Ve son olarak Berhudar, geçmişine takılarak, problemini çözmek adına cezaevi projesini geciktirerek harekete geçtiğini düşünen, içinde bulunduğu duygu durumunu, olası sebep ve sonuçlarını tekrar tekrar düşünerek bir ruminasyon yaşıyordu. Proje arazisinde otlayan inekler gibi aslında o da bir nevi 'zihinsel geviş getiriyordu'. Ve Uysalların problemini çözmek kendisini çözmek olacaktı. Sezai Karakoç'un "Sırların sırrına ermek için sende anahtar vardır." dizelerinde olduğu gibi örnek olarak inşa ettirdiği cezaevi de metaforik olarak anahtar formundaydı. Uysal ailesinin sırları için bir anahtar olmak istedi ve çattığı geviş getiren ineklerden kalan tek farkı olan "Mö" ifadesi son sözü oldu.

Attıkları adımların arasına sığdırıp katettikleri, dumanıyla görmez oldukları hayat, ufuktaydı. Ne onlar daha büyük adımladılar ne de sis dağıldı. Dumanı soludular, ellerinin isiyle kalakaldılar.

Hülasa genel olarak, öngörülerimin ve bekletilerimin karşılığını katbekat veren bir yapım olmuş. Şu da eksik kalmış dediğim bir nokta yok, tüm karakterler tam kararında bir psikolojik çözümlemeye sahipti ve oyuncu kadrosu da bunu karşılar vaziyetteydi. Zihinsel tüm yolculuklar anlaşılıyordu. Ve evet, Hakan Günday zihinsel macera yazarı olduğunu bu eseriyle bir kez daha kanıtlamıştır.

koşarak uzaklaşın arkadaşlar gidin bugs bunny falan izleyip eğlenin

haluk bilginerin saçları ayak kabı boyasıylamı boyamışlar

yebi bitirdim güzeidi 1 sezonluk mini dizi baya eğlenceliydi ve güzei bir final yaptı

izlemeye değer kötü yorumlara aldırmayın

dizi gerçekten çok güzel, çok güzel mesajlar veriyor, beğenmeyenler tv de çıkan diziler gibi entrika aşk konulu şeyler bekliyor sanırım, aynı zamanda türk dizilerinin aşk entrika üzerine kurulu olmasindan da sikayet ederler orası ayrı bir mevzu

ilk 4 bölüm yavaş ilerliyor ama 5.bölümden itibaren merak ederek izliyorsunuz