1976 (2022)

En ufak bir jestin veya şüpheli davranışın gerçek tehlikeyi temsil ettiği, tehditkar bir dönemdi. Film yapımcısı Manuela Martelli, Pinochet diktatörlüğü dönemindeki bu belirsizlik yıllarını, ilk uzun metrajlı filmi 1976'da hem anlatı hem de estetik açıdan incelikli bir şekilde harika bir şekilde özetliyor. Genç bir büyükanne olan bir kadın kahramanın günlük yaşamı aracılığıyla Burjuva kökenli bir kadın olan film, eylemlerini çevresinden gizlemek için bile karar vermekten uzak bir kadının mizacına bakıldığında doğal hale gelen, neredeyse "Bilinçdışı" bir farkındalığı konu alıyor. 1976, Şili'nin başrol yıllarına adanmış pek çok kurguya karşı çıkıyor: Neredeyse Minimalist, Psikolojik ağırlık içermiyor ve trajik olduğunu bildiğimiz bir manzara oluşturmayı kameranın dışına bırakıyor. Renklere ve ikincil karakterlerin boğuk konuşmalarına özel bir özen gösterilen Atmosferin kasvetli, neredeyse Hitchcockvari olduğu söylenebilir. Başta Andrés Wood ve Sebastian Lelio olmak üzere kendisi de oyuncu olan Manuela Martelli, oyuncularını ustalıkla yönetiyor ve performanslarında minimum etkiyi talep ediyor. Ana kahramanı, yorumu saf mükemmelliğin sınırında olan mükemmel Aline Kuppenheim ile başlıyoruz.