Genel Bakış
Bekar bir anne, çiftliğini kurtarmak için yenilebilir çekirge yetiştirmeye karar verir. Ancak bir süre sonra kadın onlarla tuhaf, takıntılı bir ilişki geliştirir. Bu durumun ardından kadın, bölgede yaşayan köylüler ve onu artık tanımayan çocuklarının düşmanlığıyla yüzleşmek zorunda kalır.


Apocalypce2
Hiç şüphe yok ki Yönetmen Julie Ducournau, 2016'da gösterime giren ve ilk kez prestijli Semaine de la Critique'te gösterilen Grave ile Fransa'da 'Tür' filminin imajının değişmesine yardımcı olmaktan çok daha fazlasını yaptı ve sanki sihirli bir şekilde Auteur Sinemasında çözülebilir hale geldi. La Semaine de la Critique tarafından da seçilen Just Philipot'nun La nuée filmi, çok farklı fakat aynı derecede organik bir konuyu ele alıyor ve bu karıışım hoş bir katkı sağlıyor. İşini ve ürünlerini giderek daha fazla takıntı haline getiren bir çekirge çiftçisinin hikayesi, başlangıçta gerçekçilikle beslenirken, korku derecelendirmesinde şaşırtıcı bir ustalıkla çok daha Gri alanlara geçiyor. Hitchcock'un Bird Romanının modern bir versiyonunu anımsatıyor fakat La nuée, Kahramanının psikotik davranışlarını betimleyerek korku açısından çok daha ileri gidiyor. Ses efektlerine özel bir özen gösterilmiş. Julie Ducournau gibi, Just Philippot da sınırları zorlamaktan çekinmiyor ve bu aşırılık sevgisi -her iki eseri de Gialli'den ayıran grafikten çok anlatı olsa da- cüretin birincil erdem olmadığı bir Fransız Sinemasında görmek bir zevk.