Metalin Sesi (2020)

fena degildi

güzel bir film

Orijinal bir fikri, içten ve insani bir sonuca bağlamışlar. Tabii olarak güzel bir film olmuş.
Lakin bu filmde en fazla dikkat çeken başarı karakter dizaynı. Filmde figüranlar bile "bu da böyle oluversin" denmeden yerleştirilmiş. Her karakter muhakkak hikayenin genel yapısına bir tuğla koyuyor. Hollywood filmlerinde bolca, yerli filmlerimizde sürüyle gördüğümüz boş beleş karakterler yok. Bir punk, punk oluşu hikayeye hizmet ettiği için, bir lezbiyen, lezbiyen oluşu hikayeye hizmet ettiği için orada. O yüzden film kendini izletirken, bir taraftan da izleyeni nazikçe sarıyor.
Dikkatle izlenmesi gereken, öğretici tarafları bol bir yapım.

Riz Ahmet muhteşem olmasa da, içten ve elinden geleni fazlasıyla yapıyor oluşu her hareketinden belli. Pakistanlı-İngiliz kartı düzgün kullanılırsa oscarı alması da muhtemel. Kadın oyuncu maalesef berbat. Kısa ama kilit rolünün altından kalkamamış.
Hoş bir film. "Punk ruhu" tanımındaki "ruh" kısmına odaklanmış. Keyifle izleniyor.

sağır kör olmak çok kötü ya allah korusun

Şu filmi sinemada izlemek 10 kat daha fazla keyif verirdi.

filmin hakkını vermişler diyecek söz yok

çokk güzeldi...oscar hakkı olan çok iyi bir filmdi.filmin söyleyecek çok şeyi var.insan her durumda hayata tutunabilir kendinden sıyrılıp ayakta kalabilir.mecburi sessizliktede ne kadar renkli bir hayat oldugunu anlatan aslında yaşama sevinci dolu çok anlamlı iyi bir filmdi. rubeni oynayan riz ahmed de çok iyi bir oyuncu.

izlemeden geçmeyin güzel bi filmdi

İlk olarak bir konser sırasında gördüğümüz Ruben’le asıl tanışmamız, bu konserin ertesi sabahında oluyor aslında. Sahnede icra ettikleri müziğe ve görüntüsüne göre çok daha yumuşak başlı biri olduğunu görüyoruz bu sahnede Ruben’in. Hem sevgilisi hem de grup arkadaşı olan Lou henüz uyurken, beraber yaşadıkları ve bir tür turne otobüsü olarak kullandıkları karavanda etrafı topluyor, spor yapıyor, kahve demliyor, kahvaltı hazırlıyor. Bu esnada kullandığı temizlik malzemelerinin ya da mutfak gereçlerinin çıkardığı sesler dikkat çekecek kadar yüksek geliyor kulağa. Ruben’in lezzetsiz ama sağlıksız içeceği hazırladığı aletin gürültüsü, kahve makinesinin damlatma sesi sanki olması gerektiğinden fazla gibi. Bu aletleri, hemen hemen öncekilerle aynı planlarda tekrar gördüğümüzde ise Ruben’in hayatını tamamen değiştirecek bir gelişmenin fitili ateşlenmiş durumda artık. Sound of Metal, bu benzer planların ilk ve ikinci görünmesi arasında yaşanan gelişmenin ana karakterin müzik kariyerine ve kariyerinden pek de uzak sayılamayacak özel hayatına etkileriyle ilgili bir film. Yönetmen Darius Marder, işte tam da bu sebeple Ruben’in duyma yetisini kaybedişini hem sahnede, davullar ve zillerin ardındayken hem de gündelik hayat pratiklerini gerçekleştirirken gösteriyor. Bu derinlikli karakter çalışmasının çatısını bu şekilde kuruyor.

Ruben’in hayatı müziğin üzerine inşa edilmiş. Filmin açılış sekansında sahnede gördüğümüz Ruben, ertesi sabah uyanır uyanmaz kendi yaptığı müzikten çok farkı bir janrada bir parça açan, aynı zamanda evi de olan karavanla şehir şehir gezip konserler verip plaklar satan, hayatını böyle devam ettiren biri o. Sonrasında öğrendiğimiz üzere eski bir bağımlı da ve Lou’yla (Olivia Cooke) tanışması, birlikte müzik yapmaya başlamaları, müziğin hayatta kalmasını sağlayan şey olması gibi bir sonuç doğurmuş bir şekilde. Ve hâl böyleyken hayatla bağlantısını sağlayan müziğin, yaşadığı duyma kaybına bağlı olarak hayatından çıkması Ruben’i sessiz bir yıkıma doğru yaka paça sürüklüyor.

Beklediğim Bir Son İle Bitmedi Ama Gayet Güzel Bir Film

Adam öyle hissederek çalıyor ki kulağı olmasda olur o derce