Son Damla (2025)

Bu dokunaklı film, Ken Loach'ın sinemasını anımsatıyor ve senaryosu biraz da Yönetmen Sidney Lumet'in ''Dog Day Afternoon 1975'' filminden esinleniyor.Gerçekten ilgi çekici bir konuya sahip bir film. Oyuncu Taraji P. Henson, tükenmişlik sınırında olan, kafası karışık ve çaresiz bir anneyi olağanüstü bir yoğunlukla canlandırıyor. Bu kadar kadınsı bir bakış açısına sahip bir yönetmen nadir görülür. “Straw” her türlü manikizmden uzak duruyor. Karakterler iyi kurgulanmış, oyuncular mükemmel. Sonundaki sürpriz ve belirsiz son, ana karakterin davranışlarının açıklanmasını güçlendiriyor. Kaçırılmaması gereken bir film.

Konusu çok güzel ve dokunaklı sonu benzer bir kaç filmde var.İzlenir...

sonunu böyle beklemiyodum yıkıldım uzun zamandır bi filmde ağlamamıştım anne olmak zor siyahi olmak sanırım dahada zor

Irkçılığın ne kadar kötü bir şey olduğu bir kez daha görülmüş oldu.

"STRAW" filmi, resmen insanın içini parçalayan bir film. Başroldeki kadının oyunculuğu o kadar iyi ki, sanki her şeyi sen yaşıyormuşsun gibi hissediyorsun. Film, bir annenin kızı için ne kadar ileri gidebileceğini tokat gibi yüzüne çarpıyor. Tek sıkıntısı, derdini biraz fazla bağıra çağıra anlatması; yani "mesajı aldık, tamam" dedirtebiliyor. Ama yine de sırf o başrol performansı için bile izlenir.

Film beni öyle duygulandirdi ki gözlerim dolu izledim... Ne yazik ki dünyada böyle emekci dolu fedakar ve caresiz annelerimizle dolu... Birileri emekci kutsal kadinlara yapilan zulümlere dur demeli...

gayet güzel bir dram filmi başrol oyuncu çok iyi oynamıs ağlattı

kurgu güzel hayatın bindiği yük bazen üst üste agırlaşabiliyor. güzel film ancak yönetim kötü. cok kopmalar var abartıyı bazen kaçırmışlar. sonu süpriz oldu

izlemek gerek hayatımıza benzeyen filmleri

Güzelmiş Film