Sonsuz Sır (2022)

zaman kaybı sıkıcı

Bu bir korku ya da gizem filmi değil. Bu, drama/korku gizemi kılığına girmiş bir dramadır. İşte bu yüzden başarısız oluyor.

Swinton her zamanki gibi muhteşem. Hem annenin hem de kızın canlandırmaları iyi. Demek istediğim, "onların" ilişkilerinden etkilendim, bunlar sevimli karakterlerdi. "Birbirlerine" karşı hislerini gerçekten hissettim ve bu biraz çılgınca çünkü izleyici onların aynı kişi olduğunu unutuyor. Dolayısıyla 5 puan veriyorum.

Ancak bu iyi bir film değil. Yavaş ilerlemesine aldırış etmedim ama bu film tüm zamanların en gereksiz sürprizine sahip. Gereksiz, mantıksız diyebilirim. Çünkü bu filmde bu özel değişimle çelişen bazı sahneler var. Çoğu kişi bunun filmin başından itibaren olduğunu düşünüyor ancak daha sonra yönetmen izleyiciyi yanlış anladığı konusunda ikna ediyor. Ve sonunda çoğu insanın şüphelendiği şey gerçekleşti. Herhangi bir mantıksal veya paranormal açıklama olmadan. Bu nedenle bir izleyici olarak aldatıldığımı hissediyorum ve daha yüksek bir puan veremiyorum.

Bu bir sanat draması olarak çok daha iyi bir film olurdu. Hiçbir bükülme, hiçbir sürpriz yok. Sadece bir anne ve kızı, ilişkileri ve duyguları. Bu filmden keyif alırdım. Filminizde Tilda Swinton var, sürprizlere ve dönüşlere ihtiyacınız yok. Olabildiğince gerçekçi, tam dramaya gidin. Psikolojik drama-gizemli korku, göründüğünden çok daha karmaşık olan başka bir türdür.

dinlendirici

hiçbir yerden gelip hiçbir yere gitmedi?? sanırım bu tip sanat bana hitap etmiyor

Cok yavas ilerliyo

Binlerce (!) bakış açısıyla çekilen, ne biçimsel ne de doğal görünmek üzere duyarsızca tasarlanmış filmdeki korkunç derecede soluk Hogg görüntüleri, şimdiye kadarki en ifadesiz filmi ortaya koymayı başarıyor.

Gizem gerilime dair kapı gıcırtısından başka hiçbir şey yoktu. dram deseniz bi olay yoktu doğru dürüst. Filmde anlatılmak istenenlerin seyirciye pek aktarılamadığını düşünüyorum

Yapımcılığını Martin Scorsese'nin üstlendiği Joanna Hogg'un filmi, İngiliz edebiyatına ve Alfred Hitchcock'un eserlerine gösterişli bir övgü niteliğinde. İngiliz aktris Tilda Swinton, oyunculuğunun en üst seviyesinde ve yas temasını güçlü bir şekilde kucaklayan bu incelikli ve hassas filmde, tamamı Çekim / Ters çekimde zarif bir ikili performans sergiliyor. Julie Hart'ın annesiyle (ve köpeği Louis'le, bu önemli ) ziyaret ettiği rahatsız edici mimarisiyle mükemmel bir şekilde kullanılan Viktorya dönemi malikanesi, Karakterler artık birbirini anlamadığı için Gerilim ustaca kullanılıyor. Yönetmen aynalarla, karanlık koridorlarla, aralıksız rüzgarla hırpalanmış pencerelerle ve etrafını saran ormandaki uzun ağaçlarla.
Dikkat edilmesi gereken: bu tekil çalışma için nefes kesici ustalığın ses ve görüntüsü üzerine bir çalışma.Ancak,burada neyin tehlikede olduğunu hızlı bir şekilde anladığımız için bunu takdir etmeyebilirsiniz. Sorun başka bir yerde, aile bağlarını iletmenin zorluğunda yatmaktadır.

Yönetmenliğini Joanna Hogg un yaptığı bu film anne kız arasında yaşanan pişmanlıkları ele almış potansiyelini yansıtamamış. Gizem anlamında beklentimi karşılamadı. Ayrıca sürekli bi şey olmasını beklerken hiçbi şey olmaması beni biraz hayal kırıklığına uğrattı. Hogg un çoğu filmlerinin de geri planında kalmış. Çok beğendiğimi söyleyemem. Yavaş ilerleyişe katlanabilirim ve hayalet filmler seviyorum diyosanız tam size göre.