Utoya : 22 Temmuz (2018)

Bu bir Aksiyon filmi değil ki yorumcu arkadaslar tutturmuş aksiyon yok diye. Bu 22 Temmuz terror saldirisinin kurbanlardan birinin gozunden yansimasi.Psikolojik gerilim..çok yalin nefis çekilmis. Amaç izleyici kahramanla özdeserek onun yasadigi teröru yansitmak..tum yasananlari degil. Çok sarsici korkunç bir olay. Sonuna kadar soluksuz izledik. Deneyimli sinemaseverlere tavsiye ederim

filmi izlemeden önce olaya bir tık bakın ayrıca Anders Behring Breivik denen adamında kim olduğuna bir bakın derim. Medeniyet ne türden bir tek dişi kalmış canavarmış cidden pes dedirtiyor. Bide olay sonrası bu adamın hapiste hukuk okumaya başlaması, hücresine konsol oyun istemesi vs gibi olaylar var cidden e yuh artık dedirtiyor ama tabi filmde bunlar yok. iyi seyirler şimdiden

Yaşanmış bir olaydan belgesel tarzı bir film yapmaları beni gerçekten etkiledi. İzlenir.

Netflix yapımında olan 22 July isimli film de var o burada yok mu? O daha güzel buna sabrım yetmedi sonuna kadar izlemeye

Netflix yapımı olan 22 July'ı öneririm.

Adamların tarihi boyunca hayatlarındaki en büyük aksiyon bu. Bırakında biraz mazlumu oynasınlar Özetle: Kedi otunu görmüş yara sanmış misali bir film...

çekimi çok çok çok amatörce aşırı sinir ediyor konusnda sacma :,/

Bu filmi çeken yönetmenin aklından şüphe ederim. Bu ne saçma bu ne garip bir film. Yeşilçam filmlerin bütçeleri daha fazladır. Sürekli bir silah sesi duyuyorsun ama kim ateş ediyor görünmüyor taki... malesef filmin sonunda da görünmüyor. Aksiyon desen aksiyon değil, gerilim desen gerilim değil, dram desen dram değil... sadece silah sesi duyuluyor ve film boyunca iki kişinin öldüğü görülüyor. Ya öyle bir film ki kan bile görünmüyor... Nasıl böyle bir puan almış anlamadım. Bu filme puan bile verilmez çünkü izleyemezsiniz... Yarım saat sonra ileri ala ala filmi bitire bildim. Yazacak bir şey dahi bulamıyorum. Yorumumun bu kadar uzun olmasından dolayı film belki ilginizi çeker ve izleme gafletinde bulunursunuz...Zaman kaybı bile diyemiyorum, çünkü bu filmi çekmek zaman kaybı...

Nicoline Bjerge Schie: Saldırgan şarkılar söyleyerek etrafa rastgele ateş ediyordu. Bir kayanın arkasında saklanarak kurtuldum.

Prableen Kaur: Cesetlerin arasında ölü taklidi yaparak hayatta kaldım. Saldırgan “Hepinizi öldüreceğim” diye bağırıyordu.

Adrian Pracon: Adadaki manzara bir Nazi filmi gibiydi. 10 metre ötemde, suya düşenlere bile ateş açtı. Elinde M16 vardı. Bizi öldüreceğini haykırıyordu. Omzumdan vuruldum. İki metre kadar yakınıma gelmişti. Nefesini duyabiliyordum. Otomatik silahın sıcaklığını hissedebiliyordum. Canlı olanları kontrol etmek için tekmeledi. Beni es geçti.

izlerken sinir hastası olabilirsiniz