Beyaz Gürültü (2022)

sıkıcı

"Kalabalıktan uzaklaşan, bireysel ölümü kabul eder." bana göre filmin kilit cümlesiydi. Bu cümle ve filmin ara kesitlerinin birbirini tamamladığını düşünüyorum. Jack, burda her aileden zıt yere düşse ya da ayrı kalsa ölümle daha çok yakınlaşıyor. Filmin toplumsal sıkıntılarını da ele alış biçimini beğendim. Zaten kitaptan uyarlama olduğu için bence film kitap okuyormuş hissiyatını veriyor. Bence bu film de cümleler ve sahneler tamamlayıcı ilerlenmiş ilk bakışta bağıntı olmadığını düşünebilirsiniz ama bakış açısı bu süreçte devreye girmesi gereken bir etken bana göre. Sürü psikolojisi ve bir şeyi destekleme ya da yerme kavramlarının iyi cümlelerle özetlendiğini düşünüyorum. Başarılı bir filmdi.

Yani bilemedim ne yazsam bu film için. Garip.. Film içerisinde bu olay neden var, bu kiş kim gibi kafada soru oluşuyor.

Absürt filmleri severim ama bunu sevemedim.

Puanım: 4.2/10

Harika son yuzyilin en iyi filmlerinden

meşhur yorumlayıcıını yorumları gelmeden fragmana bile bakmam beklemedeyim

Noah Baumbach’ın Marriage Story’den bu yana çektiği bu ilk film, dünya prömiyerini Venedik Film Festivali’nin açılış filmi olarak yaptı, ardından New York Film Festivali’nin açılışında ve BFI Londra Film Festivali’nde Galalar bölümünde gösterildi. Hem komik ve korkunç, hem lirik ve saçma, hem sıradan ve kıyamet habercisi Beyaz Gürültü, bir yandan da Noah Baumbach, Greta Gerwig ve Adam Driver’ın Frances Ha’dan bu yana birlikte çalıştıkları ilk film.

Noah Baumbach'ın Marriage Stroyden sonra tekrar Neflixte kendini gösteriyor ve riske girmeyerek bunu favori oyuncuları olan Adam Driver ve Greta Gerwig ile yapıyor. film amerika 80'li yıllarda sıradan bir ailenin gündelik hayatlarına devam ederken bir yandan da geleceği muğlak bir dünyada aşk, ölüm, takıntı, mutlu olma ihtimali gibi evrensel gizemlerini çözmeye çalışmalarını izliyor. aile içi bunalımlar, orta yaş krizleri, sorunlu ilişkiler gibi konular artık usta olan Noah Baumbach filmi Don DeLillo’nun meşhur kitabından sinemaya uyarladı. film genel olarak günümüz insanın bireysel sorunları, komplo teorilerine bakış açısını, bilgi kirliğine ve toplumsal korkuya bakış atan bir yapı çiziyor.
Daha önce Greenberg,Frances Ha ,The Meyerowitz Stories gibi modern klasikler diyebileceğimiz filmlere imza atmış olan Noah Baumbach bu seferki filminin bunların epey gerisinde kaldığını söylemek gerekir. bir Charlie Kaufman filmleri karanlığında başlayan film daha sonradan doksanların klişe amerikan felaket filmlerine girdi. Film ortalarına doğru ise Noah Baumbach'ın klasik atmosferine girerek Marrige Story benzeri bir hava yakaladı tam olarak hangi yerde durmasını bilemeyen havası biraz sıkılmanıza ve filmi saçma bulmanıza sebep olabilir. Filmdeki baba figurünü merkeze alan Adam Driverin hayat verdiği Jack karakteri varoluş bunanılmları ile bürünmüş ve Marriage Story filmden kopyalanmış gibi. Eşi Babette ise başlarda önemli değise bile senaryonun klasik amerikan suç filmlerine bağlanması ile biraz toparlıyor gerçi Greta Gerwig role çok yakışmış sayılmaz. Amerikan toplumundaki tüketim kültürüne ve komplo teorilerine olan inanışın verdiği zararları bazı yerlerde göstermesi belki fikir olarak güzel ama senaryo anlamında filmi kattığı hiç birşey yok.

Noah Baumbach ölüm ve yaşam gibi ciddi konularda ilgilen bir hikaye ve karakterler kurmaya çalışsada Kaufman ve Jarmush filmlerinin kötü birer kopyası gibi olmuş. Sadece bazen bir anda gelen tempolu sahneler ve gerilim filmi sonuna kadar izlememi sağladı diyebilirim. Noah Baumbach filmlerinde karakterde her zaman bir paylaşım görürdük ve filmlerdeki bütün karakterleri bu filme tam olmuş havası verirdi bunda aynı hava söz konusu değil. Jack ve Babette karakterinin uzun konuşmalı sahneleri ise Marriage Stroy'de başarılı olan formulün tekrarı. Noah Baumbach ilk dönemlerindeki gibi bir başarılı filmler beklerken maalesef isteğimi bulamadım. Noah Baumbach Marriage Stroy'den sonra Woody Allen'ın veliahtı demiştim ama Allen'ın kariyerindeki gibi arada sırada kötü denemelerde yapıcak sanırım. Umarım bunları yaparken dram ve gerilim türlerinden güzel örnekler verir. Çünkü bu filmi tam anlamıyla hayal kırıklığı oldu benim için. Her filmde gördüğümüz o kendine has mizahından zaten eser yok. Filmin aceleye gerektirdiği çok belli olan sonu ise beni şaşırtmadı.
Sonuç olarak White Noıse bu yılbaşı haftasında eğlenceli yada farklı filmler arayanları beklentisini karşılamayacak, Noah Baumbach filmlerine hayran olanların ve bu filmi bekleyenleri ise hayalkırıklığına uğratacağını düşünüyorum. Eğer buna benzer bir aile başyapıtı arıyorsanız Wes Anderson'ın ''The Royal Tenenbaums'' filmini izlemizi öneririm.